Ferdynand Lassalle (1825 – 1864) uważany jest za jednego z głównych twórców europejskiego ruchu robotniczego. Opracował odpowiedzi na pytania dotyczące „kwestii społecznej”, powstałej w wyniku wyzysku i zubożenia robotników pod wpływem postępującej industrializacji. Opowiadał się za uświadomieniem państwu i przedsiębiorcom ich odpowiedzialności za dobro powszechne i wprowadzeniem reform społecznych mających na celu wyrównanie warunków życiowych. W odróżnieniu od Karola Marksa czy Fryderyka Engelsa Lassalle odrzucał rewolucję mającą na celu pokonanie państwa jako narzędzia w ręku „klasy panującej”. Uważał, że to państwo ma wspierać działania prowadzące do powstania społeczeństwa spółdzielczego i zdemokratyzowanego. Założył pierwszą organizację robotniczą w Niemczech – Powszechny Niemiecki Związek Robotniczy (ADAV, 1863), skupiając w nim osoby o podobnych zapatrywaniach. ADAV stał się później podstawą dla założenia Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). Wartościami i hasłami programowymi SPD kierował się również ruch robotniczy powstający w Polsce.

Niniejsza wystawa ma pokazać drogi obu tych ruchów socjaldemokratycznych, poczynając od połowy XIX wieku. Wskazuje także, jakie były między nimi różnice i podobieństwa. Punktem odniesienia dla historii rozwoju obu socjaldemokracji, polskiej i niemieckiej, jest postać Ferdynanda Lassalle’a.