Książka autorki zajmującej się m.in. problematyką gender, dowodząca, że kobiety odegrały ważną rolę w tworzeniu społeczeństwa komunistycznego.

Na początku lat 50., w następstwie szybko postępującej stalinowskiej industrializacji, doszło do masowego zatrudniania kobiet na stanowiskach tradycyjnie uważanych za męskie. Ale już w 1956 roku, te same zajęcia ponownie zaczęto uważać za "sprzeczne z naturą kobiety" - wedle nowych przywódców państwa, funkcje rozrodcze kobiet uniemożliwiały im wykonywanie takich prac. Jakie było źródło tej zmiany? Dlaczego odstąpiono od idei - jakkolwiek krzywo i brutalnie realizowanej - powszechnej równości? I co najważniejsze, dlaczego różnica płci staje się politycznie istotna w pewnych momentach bardziej niż w innych?

Komunistyczny ustrój zakładał równość płci. Równy podział pracy w polu i w kopalni. A jednak historia komunizmu to historia napięć – konfliktu między tym, co obiecano, a tym, co rzeczywiście można było otrzymać. Z perspektywy robotnic poznajemy ówczesne radości i bolączki polskich kobiet, ich reakcję na zmiany polityczne, gospodarcze i obyczajowe. Dzięki fascynującym materiałom – od wcześniej nieudostępnianych dokumentów z archiwów partii i tajnych kartotek milicyjnych, przez listy czytelników do gazet, aż do wywiadów z uczestnikami tamtych wydarzeń – Fidelis proponuje nowe spojrzenie na społeczne skutki wojny, zmagania w sklepach i fabrykach, wyzwania stojące przed wiejskimi dziewczętami wkraczającymi w świat szybko rozwijającego się przemysłu i męskich zawodów, a wreszcie na nieoczekiwane konsekwencje liberalizacji. Rozrachunki historyków z europejskim komunizmem zwykle spychają kobiety na margines, natomiast Fidelis udowadnia, że kobiety stanowiły kluczowy element tworzenia społeczeństwa komunistycznego.